επίσκοπος

See also: ἐπίσκοπος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἐπίσκοπος (epískopos)

Noun

επίσκοπος • (epískopos) m (plural επίσκοποι)

(Christianity) bishop

Declension

declension of επίσκοπος

case \ number	singular	plural
nominative	επίσκοπος •	επίσκοποι •
genitive	επισκόπου •	επισκόπων •
accusative	επίσκοπο •	επισκόπους •
vocative	επίσκοπε •	επίσκοποι •

Coordinate terms

μητροπολίτης m (mitropolítis, “metropolitan”)
Μητροπολίτης m (Mitropolítis, surname)
πατριάρχης m (patriárchis, “patriarch”)

Derived terms

αρχιεπισκοπεία f (archiepiskopeía, “archdiocese”)
αρχιεπισκοπή f (archiepiskopí, “archdiocese”)
αρχιεπίσκοπος m (archiepískopos, “archbishop”)
επισκοπεία (episkopeía, “diocese, episcopate”)
επισκοπείο (episkopeío, “episcopate”)
επισκοπή (episkopí, “diocese”)

Descendants

→ Ottoman Turkish: پسقپوس (piskopos), փիսգօփօս (piskopos)
- Turkish: piskopos
→ Romanian: episcop

Further reading

επίσκοπος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
επίσκοπος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.