επίρρημα

See also: ἐπίρρημα

Greek

Alternative forms

ἐπίῤῥημα (epírrhēma)
ἐπίρρημα (epírrhēma)

Etymology

From Ancient Greek ἐπίρρημα (epírrhēma).

Noun

επίρρημα • (epírrima) n (plural επιρρήματα)

(grammar) adverb (lexical category)
Το «βεβαίως» είναι ένα επίρρημα.
To «vevaíos» eínai éna epírrima.
"Βεβαίως" is an adverb.

Declension

declension of επίρρημα

case \ number	singular	plural
nominative	επίρρημα •	επιρρήματα •
genitive	επιρρήματος •	επιρρημάτων •
accusative	επίρρημα •	επιρρήματα •
vocative	επίρρημα •	επιρρήματα •

Further reading

επίρρημα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.