εκμισθωτής

Verb εκμισθω-(νω) (“I lease”) +‎ -τής (“suffix to form nouns”)

• IPA^(key): /ekmisθoˈtis/
• Hyphenation: εκ‧μι‧σθω‧τής

εκμισθωτής • (ekmisthotís) m (plural εκμισθωτές, feminine εκμισθώτρια)

1. (law) lessor

• σπιτονοικοκύρης m (spitonoikokýris, “landlord”) (informal)
• ιδιοκτήτης m (idioktítis, “owner”) (sense: of the house)

• μισθωτής m (misthotís, “lessee, tenant, renter”)
• ενοικιαστής m (enoikiastís, “tenant, renter”)
• νοικάρης m (noikáris, “tenant, renter”) (informal)

• εκμισθώνω (ekmisthóno, “I lease, let, rent”)
• εκμίσθωση f (ekmísthosi, “leasing”)
• εκμισθώτρια f (ekmisthótria, “lessor”)
• μισθωτής m (misthotís, “lessee, tenant, renter”)
• εκναυλωτής m (eknavlotís, “lessor of ship or aircraft”)
• and see: μισθώνω (misthóno, “I rent -as lessee-”), μισθός m (misthós, “salary”)