δυσκέλαδος

See also: Δυσκέλαδος

Ancient Greek

Etymology

From δῠσ- (dus-, “bad”) +‎ κέλαδος (kélados, “noise, sound”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dys.ké.la.dos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dysˈke.la.dos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðysˈce.la.ðos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðysˈce.la.ðos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðisˈce.la.ðos/

Adjective

δῠσκέλᾰδος • (duskélados) m or f (neuter δῠσκέλᾰδον); second declension

Inflection

Second declension of δῠσκέλᾰδος; δῠσκέλᾰδον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δῠσκέλᾰδος duskélados	δῠσκέλᾰδον duskéladon	δῠσκελᾰ́δω duskeládō	δῠσκελᾰ́δω duskeládō	δῠσκέλᾰδοι duskéladoi	δῠσκέλᾰδᾰ duskélada
Genitive	δῠσκελᾰ́δου duskeládou	δῠσκελᾰ́δου duskeládou	δῠσκελᾰ́δοιν duskeládoin	δῠσκελᾰ́δοιν duskeládoin	δῠσκελᾰ́δων duskeládōn	δῠσκελᾰ́δων duskeládōn
Dative	δῠσκελᾰ́δῳ duskeládōi	δῠσκελᾰ́δῳ duskeládōi	δῠσκελᾰ́δοιν duskeládoin	δῠσκελᾰ́δοιν duskeládoin	δῠσκελᾰ́δοις duskeládois	δῠσκελᾰ́δοις duskeládois
Accusative	δῠσκέλᾰδον duskéladon	δῠσκέλᾰδον duskéladon	δῠσκελᾰ́δω duskeládō	δῠσκελᾰ́δω duskeládō	δῠσκελᾰ́δους duskeládous	δῠσκέλᾰδᾰ duskélada
Vocative	δῠσκέλᾰδε duskélade	δῠσκέλᾰδον duskéladon	δῠσκελᾰ́δω duskeládō	δῠσκελᾰ́δω duskeládō	δῠσκέλᾰδοι duskéladoi	δῠσκέλᾰδᾰ duskélada
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δῠσκελᾰ́δως duskeládōs		δῠσκελᾰδώτερος duskeladṓteros		δῠσκελᾰδώτᾰτος duskeladṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.