δρυοπτερίς

Ancient Greek

From δρῦς (drûs, “oak”) +‎ πτέρις (ptéris, “fern”).

δρῠοπτερῐ́ς • (druopterís) f (genitive δρῠοπτερῐ́δος); third declension

Third declension of ἡ δρῠοπτερῐ́ς; τῆς δρῠοπτερῐ́δος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ δρῠοπτερῐ́ς hē druopterís	τὼ δρῠοπτερῐ́δε tṑ druopteríde	αἱ δρῠοπτερῐ́δες hai druopterídes
Genitive	τῆς δρῠοπτερῐ́δος tês druopterídos	τοῖν δρῠοπτερῐ́δοιν toîn druopterídoin	τῶν δρῠοπτερῐ́δων tôn druopterídōn
Dative	τῇ δρῠοπτερῐ́δῐ têi druopterídi	τοῖν δρῠοπτερῐ́δοιν toîn druopterídoin	ταῖς δρῠοπτερῐ́σῐ / δρῠοπτερῐ́σῐν taîs druopterísi(n)
Accusative	τὴν δρῠοπτερῐ́δᾰ tḕn druopterída	τὼ δρῠοπτερῐ́δε tṑ druopteríde	τᾱ̀ς δρῠοπτερῐ́δᾰς tā̀s druopterídas
Vocative	δρῠοπτερῐ́ς druopterís	δρῠοπτερῐ́δε druopteríde	δρῠοπτερῐ́δες druopterídes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ds.