διεφθαρμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of διαφθείρομαι (diaftheíromai), passive voice of διαφθείρω (diaftheíro). Learnedly, from Ancient Greek διεφθαρμένος (diephtharménos, “destroyed”) & semantic loan from French corrompu.[1] Morphologically, from δι- (δια-) (di- (dia-)) + the ancient participle ἐφθαρμένος (ephtharménos), modern φθαρμένος (ftharménos, “worn out”) and formal εφθαρμένος (eftharménos).

Pronunciation
  • IPA(key): /ði.e.fθaɾˈme.nos/
  • Hyphenation: δι‧ε‧φθαρ‧μέ‧νος

Participle

διεφθαρμένος • (dieftharménos) m (feminine διεφθαρμένη, neuter διεφθαρμένο)

  1. corrupt

Declension
Declension of διεφθαρμένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διεφθαρμένος • διεφθαρμένη • διεφθαρμένο • διεφθαρμένοι • διεφθαρμένες • διεφθαρμένα •
genitive διεφθαρμένου • διεφθαρμένης • διεφθαρμένου • διεφθαρμένων • διεφθαρμένων • διεφθαρμένων •
accusative διεφθαρμένο • διεφθαρμένη • διεφθαρμένο • διεφθαρμένους • διεφθαρμένες • διεφθαρμένα •
vocative διεφθαρμένε • διεφθαρμένη • διεφθαρμένο • διεφθαρμένοι • διεφθαρμένες • διεφθαρμένα •

See also
  • φθαρμένος (ftharménos, “worn out”) & εφθαρμένος (eftharménos) (formal)
  • παρεφθαρμένος (pareftharménos)

References
  1. διεφθαρμένος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.