διακόπτης

Greek

Noun

διακόπτης • (diakóptis) m (plural διακόπτες)

  1. switch (device to isolate an electric current)

Declension
declension of διακόπτης
case     \     number singular plural
nominative διακόπτης • διακόπτες •
genitive διακόπτη • διακοπτών •
accusative διακόπτη • διακόπτες •
vocative διακόπτη • διακόπτες •

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.