γερροχελώνη

Ancient Greek

From γέρρον (gérrhon, “wicker-work”) +‎ χελώνη (khelṓnē, “tortoise”).

γερροχελώνη • (gerrhokhelṓnē) f (genitive γερροχελώνης); first declension

First declension of ἡ γερροχελώνη; τῆς γερροχελώνης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ γερροχελώνη hē gerrhokhelṓnē	τὼ γερροχελώνᾱ tṑ gerrhokhelṓnā	αἱ γερροχελῶναι hai gerrhokhelônai
Genitive	τῆς γερροχελώνης tês gerrhokhelṓnēs	τοῖν γερροχελώναιν toîn gerrhokhelṓnain	τῶν γερροχελωνῶν tôn gerrhokhelōnôn
Dative	τῇ γερροχελώνῃ têi gerrhokhelṓnēi	τοῖν γερροχελώναιν toîn gerrhokhelṓnain	ταῖς γερροχελώναις taîs gerrhokhelṓnais
Accusative	τὴν γερροχελώνην tḕn gerrhokhelṓnēn	τὼ γερροχελώνᾱ tṑ gerrhokhelṓnā	τᾱ̀ς γερροχελώνᾱς tā̀s gerrhokhelṓnās
Vocative	γερροχελώνη gerrhokhelṓnē	γερροχελώνᾱ gerrhokhelṓnā	γερροχελῶναι gerrhokhelônai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.