βαρήκοος
Greek
Adjective
βαρήκοος • (varíkoos) m (feminine βαρήκοη, neuter βαρήκοο)
- hard of hearing, with impaired hearing
Declension
Declension of βαρήκοος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | βαρήκοος • | βαρήκοη • | βαρήκοο • | βαρήκοοι • | βαρήκοες • | βαρήκοα • |
| genitive | βαρήκοου • | βαρήκοης • | βαρήκοου • | βαρήκοων • | βαρήκοων • | βαρήκοων • |
| accusative | βαρήκοο • | βαρήκοη • | βαρήκοο • | βαρήκοους • | βαρήκοες • | βαρήκοα • |
| vocative | βαρήκοε • | βαρήκοη • | βαρήκοο • | βαρήκοοι • | βαρήκοες • | βαρήκοα • |
Related terms
- βαριακούω (variakoúo, “to be hard of hearing”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.