ατέλειωτος
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek ἀτελείωτος (ateleíōtos), morphologically α- (a-, “un-, a-, not”, privative) + τελειώ(νω) (teleió(no), “I finish”) + -τος (-tos). Shift of stress backwards, dates from Medieval era. Compare to the learned borrowing ατελείωτος (ateleíotos).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈte.ʎo.tos/
- Hyphenation: α‧τέ‧λειω‧τος
Adjective
ατέλειωτος • (atéleiotos) m (feminine ατέλειωτη, neuter ατέλειωτο)
- a less formal variant of ατελείωτος (ateleíotos, “endless, unending, unfinished”)
Declension
Declension of ατέλειωτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ατέλειωτος • | ατέλειωτη • | ατέλειωτο • | ατέλειωτοι • | ατέλειωτες • | ατέλειωτα • |
| genitive | ατέλειωτου • | ατέλειωτης • | ατέλειωτου • | ατέλειωτων • | ατέλειωτων • | ατέλειωτων • |
| accusative | ατέλειωτο • | ατέλειωτη • | ατέλειωτο • | ατέλειωτους • | ατέλειωτες • | ατέλειωτα • |
| vocative | ατέλειωτε • | ατέλειωτη • | ατέλειωτο • | ατέλειωτοι • | ατέλειωτες • | ατέλειωτα • |
Further reading
- ατέλειωτος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
- ατέλειωτος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.