ασυμπλήρωτος
Greek
Adjective
ασυμπλήρωτος • (asymplírotos) m (feminine ασυμπλήρωτη, neuter ασυμπλήρωτο)
- incomplete, not filled in (fform, etc)
- unfinished, incomplete, uncompleted (work, job)
Declension
Declension of ασυμπλήρωτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυμπλήρωτος • | ασυμπλήρωτη • | ασυμπλήρωτο • | ασυμπλήρωτοι • | ασυμπλήρωτες • | ασυμπλήρωτα • |
| genitive | ασυμπλήρωτου • | ασυμπλήρωτης • | ασυμπλήρωτου • | ασυμπλήρωτων • | ασυμπλήρωτων • | ασυμπλήρωτων • |
| accusative | ασυμπλήρωτο • | ασυμπλήρωτη • | ασυμπλήρωτο • | ασυμπλήρωτους • | ασυμπλήρωτες • | ασυμπλήρωτα • |
| vocative | ασυμπλήρωτε • | ασυμπλήρωτη • | ασυμπλήρωτο • | ασυμπλήρωτοι • | ασυμπλήρωτες • | ασυμπλήρωτα • |
Further reading
- ασυμπλήρωτος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.