ασυγκράτητος
Greek
Adjective
ασυγκράτητος • (asygkrátitos) m (feminine ασυγκράτητη, neuter ασυγκράτητο)
Declension
Declension of ασυγκράτητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυγκράτητος • | ασυγκράτητη • | ασυγκράτητο • | ασυγκράτητοι • | ασυγκράτητες • | ασυγκράτητα • |
| genitive | ασυγκράτητου • | ασυγκράτητης • | ασυγκράτητου • | ασυγκράτητων • | ασυγκράτητων • | ασυγκράτητων • |
| accusative | ασυγκράτητο • | ασυγκράτητη • | ασυγκράτητο • | ασυγκράτητους • | ασυγκράτητες • | ασυγκράτητα • |
| vocative | ασυγκράτητε • | ασυγκράτητη • | ασυγκράτητο • | ασυγκράτητοι • | ασυγκράτητες • | ασυγκράτητα • |
Related terms
- see: συγκρατώ (sygkrató, “to restrain”)
Further reading
- ασυγκράτητος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.