αστάθμητος
Greek
Adjective
αστάθμητος • (astáthmitos) m (feminine αστάθμητη, neuter αστάθμητο)
- (literally) not weighable
- Antonym: σταθμικός (stathmikós)
- (figuratively) imponderable
- Antonym: σταθμικός (stathmikós)
Declension
Declension of αστάθμητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αστάθμητος • | αστάθμητη • | αστάθμητο • | αστάθμητοι • | αστάθμητες • | αστάθμητα • |
| genitive | αστάθμητου • | αστάθμητης • | αστάθμητου • | αστάθμητων • | αστάθμητων • | αστάθμητων • |
| accusative | αστάθμητο • | αστάθμητη • | αστάθμητο • | αστάθμητους • | αστάθμητες • | αστάθμητα • |
| vocative | αστάθμητε • | αστάθμητη • | αστάθμητο • | αστάθμητοι • | αστάθμητες • | αστάθμητα • |
Further reading
- αστάθμητος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.