αρωματικός

Greek

Adjective

αρωματικός • (aromatikós) m (feminine αρωματική, neuter αρωματικό)

perfumed, scented
Synonym: αρωματώδης (aromatódis)
(chemistry) aromatic
Το βενζόλιο είναι αρωματική οργανική ένωση. ― To venzólio eínai aromatikí organikí énosi. ― Benzene is an aromatic organic compound.
(nominalised) aromatic (flavourful substance)

Declension

Declension of αρωματικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρωματικός •	αρωματική •	αρωματικό •	αρωματικοί •	αρωματικές •	αρωματικά •
genitive	αρωματικού •	αρωματικής •	αρωματικού •	αρωματικών •	αρωματικών •	αρωματικών •
accusative	αρωματικό •	αρωματική •	αρωματικό •	αρωματικούς •	αρωματικές •	αρωματικά •
vocative	αρωματικέ •	αρωματική •	αρωματικό •	αρωματικοί •	αρωματικές •	αρωματικά •

Related terms

see: άρωμα n (ároma, “perfume”)

Further reading

αρωματικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.