αρτιμελής
Greek
Adjective
αρτιμελής • (artimelís) m (feminine αρτιμελής, neuter αρτιμελές)
- able-bodied, sound of limb
Declension
Declension of αρτιμελής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αρτιμελής • | αρτιμελής • | αρτιμελές • | αρτιμελείς • | αρτιμελείς • | αρτιμελή • |
| genitive | αρτιμελούς • | αρτιμελούς • | αρτιμελούς • | αρτιμελών • | αρτιμελών • | αρτιμελών • |
| accusative | αρτιμελή • | αρτιμελή • | αρτιμελές • | αρτιμελείς • | αρτιμελείς • | αρτιμελή • |
| vocative | αρτιμελή • / αρτιμελής • | αρτιμελής • | αρτιμελές • | αρτιμελείς • | αρτιμελείς • | αρτιμελή • |
Related terms
- αρτιμέλεια f (artiméleia, “fitness”)
- and see: άρτιος (ártios, “whole”, adjective)
Further reading
- αρτιμελής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.