αρπακτικότητα
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”): αρπακτικός (arpaktikós, “ravenous, predatory”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1881.
Declension
αρπακτικότητα
| case \ number | singular |
|---|---|
| nominative | αρπακτικότητα • |
| genitive | αρπακτικότητας • |
| accusative | αρπακτικότητα • |
| vocative | αρπακτικότητα • |
Related terms
- see: αρπακτικό n (arpaktikó, “bird of prey”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.