αρμολόγηση
Greek
Alternative forms
- αρμολόγημα n (armológima)
Noun
αρμολόγηση • (armológisi) f (plural αρμολογήσεις)
- (architecture) pointing, jointing, grouting (act and effect)
Declension
declension of αρμολόγηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αρμολόγηση • | αρμολογήσεις • | |
| genitive | αρμολόγησης • | αρμολογήσεων • | |
| accusative | αρμολόγηση • | αρμολογήσεις • | |
| vocative | αρμολόγηση • | αρμολογήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αρμολογήσεως • | |||
Related terms
- see: αρμολογώ (armologó, “to point, to joint”)
Further reading
- αρμολόγηση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.