αριστοτέλειος
Greek
Adjective
αριστοτέλειος • (aristotéleios) m (feminine αριστοτελική, neuter αριστοτελικό)
- Alternative form of αριστοτελικός (aristotelikós)
Declension
Declension of αριστοτέλειος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αριστοτέλειος • | αριστοτέλεια • | αριστοτέλειο • | αριστοτέλειοι • | αριστοτέλειες • | αριστοτέλεια • |
| genitive | αριστοτέλειου • | αριστοτέλειας • | αριστοτέλειου • | αριστοτέλειων • | αριστοτέλειων • | αριστοτέλειων • |
| accusative | αριστοτέλειο • | αριστοτέλεια • | αριστοτέλειο • | αριστοτέλειους • | αριστοτέλειες • | αριστοτέλεια • |
| vocative | αριστοτέλειε • | αριστοτέλεια • | αριστοτέλειο • | αριστοτέλειοι • | αριστοτέλειες • | αριστοτέλεια • |
Further reading
- αριστοτέλειος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.