απογοήτευση
Greek
Etymology
From απογοητεύω (apogoïtévo) + -ση (-si).
Declension
declension of απογοήτευση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | απογοήτευση • | απογοητεύσεις • | |
| genitive | απογοήτευσης • | απογοητεύσεων • | |
| accusative | απογοήτευση • | απογοητεύσεις • | |
| vocative | απογοήτευση • | απογοητεύσεις • | |
| Older or formal genitive singular: απογοητεύσεως • | |||
Related terms
- see: απογοητεύω (apogoïtévo, “to disappoint”)
Further reading
- απογοήτευση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.