αντίκρουση
Greek
Etymology
αντί- (antí-) + κρούση (kroúsi)
Noun
αντίκρουση • (antíkrousi) f (plural αντικρούσεις)
Declension
declension of αντίκρουση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αντίκρουση • | αντικρούσεις • | |
| genitive | αντίκρουσης • | αντικρούσεων • | |
| accusative | αντίκρουση • | αντικρούσεις • | |
| vocative | αντίκρουση • | αντικρούσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αντικρούσεως • | |||
Related terms
- see: αντικρούω (antikroúo, “to contest, to rebut”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.