ανομοιογένεια
Greek
Noun
ανομοιογένεια • (anomoiogéneia) f (uncountable)
- heterogeneity, lack of homogeneity
- Antonym: ομογένεια (omogéneia)
Declension
declension of ανομοιογένεια
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ανομοιογένεια • | ανομοιογένειες • |
| genitive | ανομοιογένειας • | ανομοιογενειών • |
| accusative | ανομοιογένεια • | ανομοιογένειες • |
| vocative | ανομοιογένεια • | ανομοιογένειες • |
Related terms
- ανομοιογενής (anomoiogenís, “heterogeneous”)
- * and see: ομογένεια f (omogéneia, “homogeneity”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.