αναφώνηση
Greek
Declension
declension of αναφώνηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναφώνηση • | αναφωνήσεις • | |
| genitive | αναφώνησης • | αναφωνήσεων • | |
| accusative | αναφώνηση • | αναφωνήσεις • | |
| vocative | αναφώνηση • | αναφωνήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναφωνήσεως • | |||
Synonyms
- (grammar): επιφώνημα n (epifónima, “exclamation, interjection”)
Related terms
- see: αναφωνώ (anafonó, “to exclaim”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.