ανατάραξη
Greek
Noun
ανατάραξη • (anatáraxi) f (plural αναταράξεις)
- disturbance, turmoil (the effect or the result)
- αναταράξεις του αεροπλάνου λόγω κενών αέρος
- anataráxeis tou aeroplánou lógo kenón aéros
- disturbances in the aircraft due to air turbulence
Declension
declension of ανατάραξη
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | ανατάραξη • | αναταράξεις • | |
| genitive | ανατάραξης • | αναταράξεων • | |
| accusative | ανατάραξη • | αναταράξεις • | |
| vocative | ανατάραξη • | αναταράξεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναταράξεως • | |||
Coordinate terms
- αναταραχή f (anatarachí, “disturbance”)
Related terms
- see: αναταράζω (anatarázo, “to shake, to agitate”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.