αναποφάσιστος
Greek
Etymology
αν- (an-) privative + αποφασίζω (apofasízo, “decide”), αποφασισ- (apofasis-) + -τος (-tos), calque of French indécis.[1] First attested 1888.
Adjective
αναποφάσιστος • (anapofásistos) m (feminine αναποφάσιστη, neuter αναποφάσιστο)
Declension
Declension of αναποφάσιστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναποφάσιστος • | αναποφάσιστη • | αναποφάσιστο • | αναποφάσιστοι • | αναποφάσιστες • | αναποφάσιστα • |
| genitive | αναποφάσιστου • | αναποφάσιστης • | αναποφάσιστου • | αναποφάσιστων • | αναποφάσιστων • | αναποφάσιστων • |
| accusative | αναποφάσιστο • | αναποφάσιστη • | αναποφάσιστο • | αναποφάσιστους • | αναποφάσιστες • | αναποφάσιστα • |
| vocative | αναποφάσιστε • | αναποφάσιστη • | αναποφάσιστο • | αναποφάσιστοι • | αναποφάσιστες • | αναποφάσιστα • |
Synonyms
- άβουλος f (ávoulos, “indecisive”)
Antonyms
- αποφασιστικός f (apofasistikós, “decisive”)
Related terms
- αναποφάσιστα (anapofásista, “indecisively”)
- αναποφασιστικότητα f (anapofasistikótita, “indecision”)
References
- αναποφάσιστος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.