ανακλώμενος
See also: ἀνακλώμενος
Greek
Etymology
Present participle of ανακλώμαι (anaklómai), passive voice of ανακλώ (“reflect”). Learned form, as in Ancient Greek ἀνακλώμενος (anaklṓmenos, “bent back; overlapping”).
Pronunciation
- IPA(key): /a.naˈklo.me.nos/
- Hyphenation: α‧να‧κλώ‧με‧νος
Declension
Declension of ανακλώμενος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανακλώμενος • | ανακλώμενη • | ανακλώμενο • | ανακλώμενοι • | ανακλώμενες • | ανακλώμενα • |
| genitive | ανακλώμενου • | ανακλώμενης • | ανακλώμενου • | ανακλώμενων • | ανακλώμενων • | ανακλώμενων • |
| accusative | ανακλώμενο • | ανακλώμενη • | ανακλώμενο • | ανακλώμενους • | ανακλώμενες • | ανακλώμενα • |
| vocative | ανακλώμενε • | ανακλώμενη • | ανακλώμενο • | ανακλώμενοι • | ανακλώμενες • | ανακλώμενα • |
Related terms
- ανακλασμένος (anaklasménos, “who has been reflected”, passive perfect participle)
Further reading
- ανακλώμενος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.