αναδεκτός

Greek

Noun

αναδεκτός • (anadektós) m (plural αναδεκτοί, feminine αναδεκτή)

godson, godchild

Declension

declension of αναδεκτός

case \ number	singular	plural
nominative	αναδεκτός •	αναδεκτοί •
genitive	αναδεκτού •	αναδεκτών •
accusative	αναδεκτό •	αναδεκτούς •
vocative	αναδεκτέ •	αναδεκτοί •

Alternative forms

αναδεχτός m (anadechtós)

Synonyms

αναδεξιμιός m (anadeximiós)
and see: βαφτισιμιός m (vaftisimiós)

Coordinate terms

see: βάπτισμα n (váptisma, “baptism”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.