αναγόρευση
Greek
Noun
αναγόρευση • (anagórefsi) f (plural αναγορεύσεις)
Declension
declension of αναγόρευση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναγόρευση • | αναγορεύσεις • | |
| genitive | αναγόρευσης • | αναγορεύσεων • | |
| accusative | αναγόρευση • | αναγορεύσεις • | |
| vocative | αναγόρευση • | αναγορεύσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναγορεύσεως • | |||
Synonyms
- ανακήρυξη f (anakíryxi)
Related terms
- αναγορεύω (anagorévo, “to nominate”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.