ανέκκλητος
Greek
Adjective
ανέκκλητος • (anékklitos) m (feminine ανέκκλητη, neuter ανέκκλητο)
- irreversible, irrevocable
- Synonym: αμετάκλητος (ametáklitos)
- (law) unappealable
- Synonym: τελεσίδικος (telesídikos)
Declension
Declension of ανέκκλητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανέκκλητος • | ανέκκλητη • | ανέκκλητο • | ανέκκλητοι • | ανέκκλητες • | ανέκκλητα • |
| genitive | ανέκκλητου • | ανέκκλητης • | ανέκκλητου • | ανέκκλητων • | ανέκκλητων • | ανέκκλητων • |
| accusative | ανέκκλητο • | ανέκκλητη • | ανέκκλητο • | ανέκκλητους • | ανέκκλητες • | ανέκκλητα • |
| vocative | ανέκκλητε • | ανέκκλητη • | ανέκκλητο • | ανέκκλητοι • | ανέκκλητες • | ανέκκλητα • |
Related terms
- ανέκκλητα (anékklita, “irrevocably”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.