ανέγκλητος
Greek
Adjective
ανέγκλητος • (anégklitos) m (feminine ανέγκλητη, neuter ανέγκλητο)
- (law) unindictable
- Synonym: άμεμπτος (ámemptos)
- Antonym: αξιόποινος (axiópoinos)
Declension
Declension of ανέγκλητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανέγκλητος • | ανέγκλητη • | ανέγκλητο • | ανέγκλητοι • | ανέγκλητες • | ανέγκλητα • |
| genitive | ανέγκλητου • | ανέγκλητης • | ανέγκλητου • | ανέγκλητων • | ανέγκλητων • | ανέγκλητων • |
| accusative | ανέγκλητο • | ανέγκλητη • | ανέγκλητο • | ανέγκλητους • | ανέγκλητες • | ανέγκλητα • |
| vocative | ανέγκλητε • | ανέγκλητη • | ανέγκλητο • | ανέγκλητοι • | ανέγκλητες • | ανέγκλητα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.