αμάθευτος
Greek
Adjective
αμάθευτος • (amátheftos) m (feminine αμάθευτη, neuter αμάθευτο)
Declension
Declension of αμάθευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αμάθευτος • | αμάθευτη • | αμάθευτο • | αμάθευτοι • | αμάθευτες • | αμάθευτα • |
| genitive | αμάθευτου • | αμάθευτης • | αμάθευτου • | αμάθευτων • | αμάθευτων • | αμάθευτων • |
| accusative | αμάθευτο • | αμάθευτη • | αμάθευτο • | αμάθευτους • | αμάθευτες • | αμάθευτα • |
| vocative | αμάθευτε • | αμάθευτη • | αμάθευτο • | αμάθευτοι • | αμάθευτες • | αμάθευτα • |
Related terms
- see: αμάθεια f (amátheia, “ignorance, illiteracy”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.