ακούρευτος
Greek
Adjective
ακούρευτος • (akoúreftos) m (feminine ακούρευτη, neuter ακούρευτο)
Declension
Declension of ακούρευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακούρευτος • | ακούρευτη • | ακούρευτο • | ακούρευτοι • | ακούρευτες • | ακούρευτα • |
| genitive | ακούρευτου • | ακούρευτης • | ακούρευτου • | ακούρευτων • | ακούρευτων • | ακούρευτων • |
| accusative | ακούρευτο • | ακούρευτη • | ακούρευτο • | ακούρευτους • | ακούρευτες • | ακούρευτα • |
| vocative | ακούρευτε • | ακούρευτη • | ακούρευτο • | ακούρευτοι • | ακούρευτες • | ακούρευτα • |
Synonyms
- άκουρος (ákouros) (colloquial)
Related terms
- κουρεύω (kourévo, “to shear”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.