αδιαχώρητος
Greek
Adjective
αδιαχώρητος • (adiachóritos) m (feminine αδιαχώρητη, neuter αδιαχώρητο)
- (physics) cannot occupy a space with another (property)
Declension
Declension of αδιαχώρητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιαχώρητος • | αδιαχώρητη • | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητοι • | αδιαχώρητες • | αδιαχώρητα • |
| genitive | αδιαχώρητου • | αδιαχώρητης • | αδιαχώρητου • | αδιαχώρητων • | αδιαχώρητων • | αδιαχώρητων • |
| accusative | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητη • | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητους • | αδιαχώρητες • | αδιαχώρητα • |
| vocative | αδιαχώρητε • | αδιαχώρητη • | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητοι • | αδιαχώρητες • | αδιαχώρητα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.