άτονος
See also: ἄτονος
Greek
Etymology
From Byzantine Greek ἄτονος (átonos) from Ancient Greek τόνος (tónos) with the privative prefix ἀ- (a-). Equivalent to α- (a-) + τόνος (tónos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈa.to.nos/
- Hyphenation: ά‧το‧νος
Adjective
άτονος • (átonos) m (feminine άτονη, neuter άτονο)
- languorous, languid
- feeble, faint
- (orthography, typography, grammar) atonal, atonic; unaccented, unstressed (describes a word or syllable without ΄ tonos stress accent)
Declension
Declension of άτονος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άτονος • | άτονη • | άτονο • | άτονοι • | άτονες • | άτονα • |
| genitive | άτονου • | άτονης • | άτονου • | άτονων • | άτονων • | άτονων • |
| accusative | άτονο • | άτονη • | άτονο • | άτονους • | άτονες • | άτονα • |
| vocative | άτονε • | άτονη • | άτονο • | άτονοι • | άτονες • | άτονα • |
Related terms
- ατόνηση f (atónisi, “attenuation, weakening”)
- ατονία f (atonía, “languor, feebleness”)
- ατονικός (atonikós, “atonic, atonal”)
- ατόνιστος (atónistos, “unaccented, unstressed”)
- ατονώ (atonó, “to slacken, to decline”)
References
- άτονος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.