άρατος
Greek
Adjective
άρατος • (áratos) m (feminine άρατη, neuter άρατο)
- (chiefly in phrases) vanished
- γίνομαι άρατος ― gínomai áratos ― vanish (into thin air)
Declension
Declension of άρατος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άρατος • | άρατη • | άρατο • | άρατοι • | άρατες • | άρατα • |
| genitive | άρατου • | άρατης • | άρατου • | άρατων • | άρατων • | άρατων • |
| accusative | άρατο • | άρατη • | άρατο • | άρατους • | άρατες • | άρατα • |
| vocative | άρατε • | άρατη • | άρατο • | άρατοι • | άρατες • | άρατα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.