Περικλύμενος

Ancient Greek

Etymology

περῐ- (peri-, “about”) +‎ κλῠ́μενος (klúmenos, “heard”), participle from κλῠ́ω (klúō, “hear”).

Pronunciation
 

Proper noun

Περῐκλῠ́μενος • (Periklúmenos) m (genitive Περῐκλῠμένου); second declension

  1. Poriclymenus; Periclymenus

Inflection
Second declension of ὁ Περῐκλῠ́μενος; τοῦ Περῐκλῠμένου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Περῐκλῠ́μενος
ho Periklúmenos		 τὼ Περῐκλῠμένω
tṑ Perikluménō		 οἱ Περῐκλῠ́μενοι
hoi Periklúmenoi
Genitive τοῦ Περῐκλῠμένου
toû Perikluménou		 τοῖν Περῐκλῠμένοιν
toîn Perikluménoin		 τῶν Περῐκλῠμένων
tôn Perikluménōn
Dative τῷ Περῐκλῠμένῳ
tôi Perikluménōi		 τοῖν Περῐκλῠμένοιν
toîn Perikluménoin		 τοῖς Περῐκλῠμένοις
toîs Perikluménois
Accusative τὸν Περῐκλῠ́μενον
tòn Periklúmenon		 τὼ Περῐκλῠμένω
tṑ Perikluménō		 τοὺς Περῐκλῠμένους
toùs Perikluménous
Vocative Περῐκλῠ́μενε
Periklúmene		 Περῐκλῠμένω
Perikluménō		 Περῐκλῠ́μενοι
Periklúmenoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants
  • Greek: Περικλύμενος (Periklýmenos)
    • UN: Periklymenos
    • UN: Periklimenos
  • Latin: Periclymenus; Poriclymenus

References
  • “Περικλύμενος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • “Περικλύμενος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,021
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.