Μουγούλιος

Ancient Greek

Etymology

Borrowred from Persian ⁧مغول⁩ (moğol, “a Mongol”).[1]

Pronunciation
 

Noun

Μουγούλιος • (Mougoúlios) m (genitive Μουγουλίου); second declension (Byzantine)

  1. a Mongol; a Mongolian

Inflection
Second declension of ὁ Μουγούλιος; τοῦ Μουγουλίου (Byzantine)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Μουγούλιος
ho Mougoúlios		 τὼ Μουγουλίω
tṑ Mougoulíō		 οἱ Μουγούλιοι
hoi Mougoúlioi
Genitive τοῦ Μουγουλίου
toû Mougoulíou		 τοῖν Μουγουλίοιν
toîn Mougoulíoin		 τῶν Μουγουλίων
tôn Mougoulíōn
Dative τῷ Μουγουλίῳ
tôi Mougoulíōi		 τοῖν Μουγουλίοιν
toîn Mougoulíoin		 τοῖς Μουγουλίοις
toîs Mougoulíois
Accusative τὸν Μουγούλιον
tòn Mougoúlion		 τὼ Μουγουλίω
tṑ Mougoulíō		 τοὺς Μουγουλίους
toùs Mougoulíous
Vocative Μουγούλιε
Mougoúlie		 Μουγουλίω
Mougoulíō		 Μουγούλιοι
Mougoúlioi

References
  1. Shukurov, Rustam. “Etymological Glossary.” The Byzantine Turks: 1204-1461, vol. 105, Brill, Leiden, Massachusetts, 2016, pp. 397. Academia.edu, https://www.academia.edu/25481924/The_Byzantine_Turks_1204_1461. Accessed 22 Aug. 2022.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.