Κιμμέριος

Ancient Greek

Etymology

From Κιμμέριοι (Kimmérioi, “Cimmerians”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix).

Pronunciation
 

Noun

Κιμμέριος • (Kimmérios) m (genitive Κιμμερίου); second declension

  1. a Cimmerian

Inflection
Second declension of ὁ Κιμμέριος; τοῦ Κιμμερίου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Κιμμέριος
ho Kimmérios		 τὼ Κιμμερίω
tṑ Kimmeríō		 οἱ Κιμμέριοι
hoi Kimmérioi
Genitive τοῦ Κιμμερίου
toû Kimmeríou		 τοῖν Κιμμερίοιν
toîn Kimmeríoin		 τῶν Κιμμερίων
tôn Kimmeríōn
Dative τῷ Κιμμερίῳ
tôi Kimmeríōi		 τοῖν Κιμμερίοιν
toîn Kimmeríoin		 τοῖς Κιμμερίοις
toîs Kimmeríois
Accusative τὸν Κιμμέριον
tòn Kimmérion		 τὼ Κιμμερίω
tṑ Kimmeríō		 τοὺς Κιμμερίους
toùs Kimmeríous
Vocative Κιμμέριε
Kimmérie		 Κιμμερίω
Kimmeríō		 Κιμμέριοι
Kimmérioi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Descendants
  • Greek: Κιμμέριος (Kimmérios)

References

    Further reading
    • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,006
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.