Βενετικός

See also: βενετικός

Ancient Greek

Etymology

Variant of Ἐνετικός (Enetikós) under influence from Latin veneticus.

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /be.ne.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βe.ne.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ve.ne.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ve.ne.tiˈkos/

Adjective

Βενετῐκός • (Benetikós) m (feminine Βενετῐκή, neuter Βενετῐκόν); first/second declension

(Byzantine) Synonym of Ἐνετικός (Enetikós), Venetian, of or related to Venice
- Pseudo-Germ. 421 C.
- Porph. Adm. 123.
- Pach. I, 162.

Inflection

First and second declension of Βενετῐκός; Βενετῐκή; Βενετῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Βενετῐκός Benetikós	Βενετῐκή Benetikḗ	Βενετῐκόν Benetikón	Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκᾱ́ Benetikā́	Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκοί Benetikoí	Βενετῐκαί Benetikaí	Βενετῐκᾰ́ Benetiká
Genitive	Βενετῐκοῦ Benetikoû	Βενετῐκῆς Benetikês	Βενετῐκοῦ Benetikoû	Βενετῐκοῖν Benetikoîn	Βενετῐκαῖν Benetikaîn	Βενετῐκοῖν Benetikoîn	Βενετῐκῶν Benetikôn	Βενετῐκῶν Benetikôn	Βενετῐκῶν Benetikôn
Dative	Βενετῐκῷ Benetikôi	Βενετῐκῇ Benetikêi	Βενετῐκῷ Benetikôi	Βενετῐκοῖν Benetikoîn	Βενετῐκαῖν Benetikaîn	Βενετῐκοῖν Benetikoîn	Βενετῐκοῖς Benetikoîs	Βενετῐκαῖς Benetikaîs	Βενετῐκοῖς Benetikoîs
Accusative	Βενετῐκόν Benetikón	Βενετῐκήν Benetikḗn	Βενετῐκόν Benetikón	Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκᾱ́ Benetikā́	Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκούς Benetikoús	Βενετῐκᾱ́ς Benetikā́s	Βενετῐκᾰ́ Benetiká
Vocative	Βενετῐκέ Benetiké	Βενετῐκή Benetikḗ	Βενετῐκόν Benetikón	Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκᾱ́ Benetikā́	Βενετῐκώ Benetikṓ	Βενετῐκοί Benetikoí	Βενετῐκαί Benetikaí	Βενετῐκᾰ́ Benetiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Βενετῐκῶς Benetikôs			Βενετῐκώτερος Benetikṓteros			Βενετῐκώτᾰτος Benetikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Arabic: البندقية (al-Bunduqiyya)
Greek: βενετικός (venetikós)
Ottoman Turkish: وندیك (Venedik)
- Turkish: Venedik

References

Sophocles, Evangelinos Apostolides (1900) “Βενετικός”, in Greek Lexicon of the Roman and Byzantine Periods (from B. C. 146 to A. D. 1100), New York: Charles Scribner’s Sons, page 305

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.