ŝpruci

Esperanto

Etymology

From Yiddish ⁧שפּריצן⁩ (shpritsn) and German spritzen.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈʃprut͡si]
  • Rhymes: -ut͡si
  • Hyphenation: ŝpru‧ci

Verb

ŝpruci (present ŝprucas, past ŝprucis, future ŝprucos, conditional ŝprucus, volitive ŝprucu)

  1. (intransitive) to gush, to spray
    • 1907, Bolesław Prus, translated by Kazimierz Bein, La Faraono: Vol. 1, page 42:
      En la mezo ŝprucis fontano; la vojetoj estis surŝutitaj per kolora sablo.
      In the middle gushed a fountain; the paths had colored sand poured over them.

Conjugation
Conjugation of ŝpruci
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense ŝprucas ŝprucis ŝprucos
active participle ŝprucanta ŝprucantaj ŝprucinta ŝprucintaj ŝpruconta ŝprucontaj
acc. ŝprucantan ŝprucantajn ŝprucintan ŝprucintajn ŝprucontan ŝprucontajn
passive participle ŝprucata ŝprucataj ŝprucita ŝprucitaj ŝprucota ŝprucotaj
acc. ŝprucatan ŝprucatajn ŝprucitan ŝprucitajn ŝprucotan ŝprucotajn
nominal active participle ŝprucanto ŝprucantoj ŝprucinto ŝprucintoj ŝpruconto ŝprucontoj
acc. ŝprucanton ŝprucantojn ŝprucinton ŝprucintojn ŝpruconton ŝprucontojn
nominal passive participle ŝprucato ŝprucatoj ŝprucito ŝprucitoj ŝprucoto ŝprucotoj
acc. ŝprucaton ŝprucatojn ŝpruciton ŝprucitojn ŝprucoton ŝprucotojn
adverbial active participle ŝprucante ŝprucinte ŝpruconte
adverbial passive participle ŝprucate ŝprucite ŝprucote
infinitive ŝpruci imperative ŝprucu conditional ŝprucus

Derived terms
  • ŝprucigi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.