śrześć

• śrzatnąć

Inherited from Proto-Slavic *sъrě̀sti.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕr̝ɛ(ː)ɕt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕr̝ɛɕt͡ɕ/, /ɕr̝eɕt͡ɕ/

śrześć pf

1. (transitive) to encounter, to go forward to meet somebody

   Synonyms: pośrześć, potkać, zabiec, zabieżeć, zetkać

   • 1930 [c. 1455], chapter 11, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, section 34:

     Gdisz syø wrocy Gepte w Masfa do swego domu, srzatla gy (occurrit ei) gedina dzewka gego z bøbni y s tanci

     [Gdyż się wroci Jepte w Masfa do swego domu, śrzatła ji (occurrit ei) jedyna dziewka jego z bębny i z tańcy]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(śreść) śrześć, czy też śrzatnąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN