śmiałość

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish śmiełość, from Proto-Slavic *sъmělostь. By surface analysis, śmiały +‎ -ość.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕmja.wɔɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -awɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: śmia‧łość

Noun

śmiałość f

  1. boldness, daring
  2. audacity

Declension
Declension of śmiałość
singular plural
nominative śmiałość śmiałości
genitive śmiałości śmiałości
dative śmiałości śmiałościom
accusative śmiałość śmiałości
instrumental śmiałością śmiałościami
locative śmiałości śmiałościach
vocative śmiałości śmiałości

Further reading
  • śmiałość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śmiałość in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.