ściąga

See also: ściągą

Polish
ściąga

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕt͡ɕɔŋ.ɡa/
  • Audio 1(file)
  • Audio 2(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡa
  • Syllabification: ścią‧ga

Etymology 1

Deverbal from ściągać.

Noun

ściąga f

  1. (education) cheat sheet, crib sheet (sheet of paper used to assist on a test)
    Synonyms: ściągaczka, ściągawka
Declension
Declension of ściąga
singular plural
nominative ściąga ściągi
genitive ściągi ściąg
dative ściądze ściągom
accusative ściągę ściągi
instrumental ściągą ściągami
locative ściądze ściągach
vocative ściągo ściągi

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

ściąga

  1. third-person singular present of ściągać

Further reading
  • ściąga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ściąga in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.