łącznik

Polish

Etymology

From łączyć +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈwɔnt͡ʂ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡ʂɲik
  • Syllabification: łącz‧nik

Noun

łącznik m inan

  1. skybridge, skyway (type of pedway)
  2. hyphen (symbol used to join words or to indicate a word has been split)
    Synonyms: dywiz, kreseczka
  3. (grammar, linguistics) copula (word, usually a verb, used to link the subject of a sentence with a predicate (usually a subject complement or an adverbial), that unites or associates the subject with the predicate)
  4. (music) bridge (contrasting section)
  5. (astronautics) adapter

Declension
Declension of łącznik
singular plural
nominative łącznik łączniki
genitive łącznika łączników
dative łącznikowi łącznikom
accusative łącznik łączniki
instrumental łącznikiem łącznikami
locative łączniku łącznikach
vocative łączniku łączniki

Noun

łącznik m pers (female equivalent łączniczka)

  1. (military, espionage) liaison officer
  2. (baseball) shortstop

Declension
Declension of łącznik
singular plural
nominative łącznik łącznicy/łączniki (deprecative)
genitive łącznika łączników
dative łącznikowi łącznikom
accusative łącznika łączników
instrumental łącznikiem łącznikami
locative łączniku łącznikach
vocative łączniku łącznicy

Derived terms
adjective
  • łącznikowy

Further reading
  • łącznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łącznik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.