þiðurr

Old Norse

Etymology

Onomatopoeic.

Noun

þiðurr m (genitive þiðurs, plural þiðrar)

  1. wood grouse, capercaillie

Declension

Descendants

  • Icelandic: þiður
  • Norwegian: tiur
  • Dalian: tjöður, tjöðör
    • Elfdalian: työðer, työður
  • Gestrician: tjöder
  • Old Swedish: thiädhur

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.