önmaguk

Hungarian

Etymology

ön- + maguk

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈømːɒɡuk]
  • Hyphenation: ön‧ma‧guk

Pronoun

önmaguk

  1. themselves

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative önmaguk
accusative önmagukat
dative önmaguknak
instrumental önmagukkal
causal-final önmagukért
translative önmagukká
terminative önmagukig
essive-formal önmagukként
essive-modal
inessive önmagukban
superessive önmagukon
adessive önmaguknál
illative önmagukba
sublative önmagukra
allative önmagukhoz
elative önmagukból
delative önmagukról
ablative önmaguktól
non-attributive
possessive - singular
önmaguké
non-attributive
possessive - plural
önmagukéi

Synonyms

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.