< Page:Metamorphoses.djvu
This page needs to be proofread.
OVID
viribus illa carens et iam moribunda coegit haec se pauca loqui : ' per nostri foedera lecti perque deos supplex oro su per si quid merui de te bene perque manentem nunc quoque, cum pereo, causam mihi mortis amorem, ne thalamis Auram patiare innubere nostris! dixit, et errorem tum denique nominis esse et sensi et docui. sed quid docuisse iuvabat? uperosque meosque, '85Ú bitur, et parvae fugiunt cum sanguine vires, dumque aliquid spectare potest, me spectat et in me infelicem animam nostroque exhalat in ore; sed vultu meliore mori secura videtur." Flentibus haec lacrimans heros memorabat, et ecce Aeacus ingreditur duplici cum prole novoque milite; quem Cephalus cum fortibus accipit armis. 865 4,0宥
This article is issued from Wikisource. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.