ICONES MUSCORUM.
181
HYPNUM MONTANUM, Wils.
Tab. 113.
Plantæ tenellæ, in cæspitibus late extensis tumescentibus mollibus inferne rufo-fascis superne lutescenti-viridibus nitidulis degentes.
Caulis tenuis, prostratus, 1–2 uncias longus, parte annosiore denudatus; ramis gracilibus erectis simplicibus quandoque fastigiato-ramulosis.
Folia vario modo flexa, ssepius subfalcato-secunda, concava vel complicato-concava, late ovato-lanceolata, longius acuminata, decurrentia, toto ambitu leniter serrulata, marginibus erectis vel reflexis; costa perbrevi gernella vel subnulla; reti angusto elongato-fusiformi, angulari ampliore oblongo: perichætialia interiora erecta, elongato-oblonga, tenui-acuminata, pluries sulcatostriata.
Flores monoici, paraphysati, in caule primario siti; masculis gemmiformibus.
Capsula oblonga, erecto-cernua, late annulata; pedicello tenui cygnocollo 6–8-lineari et ultra; peristomii dentibus lanceolatosubulatis pallide luteoljs intus prominenter lamelligeris, ciliis integris, ciliolis binis ternisve nodosis; operculo breviter convexo-conico.
Hypnum montanum, Wils., ex James Enum. in Proceed. Acad. Nat. Sci. Philad. (1855); Sulliv. Mosses U. States, p. 72; Sulliv. & Lesqx. Musc. Bor.-Amer. Exsicc. (ed. 1), No. 306.
Hab. On moist rocky banks of rivulets, White Mountains of New Hampshire, Oakes, James.