Εἰ μὴ κερδαίνειν ἀπὸ τῶν αἰσχρῶν ἐθέλοιεν,

 οἱ δʼ ἀγαθοὶ τιμῷντο, δίκη δʼ ἀδίκοισιν ἐπείη.

 Εὔχεσθαι δὲ θεοῖσι τί πάντων ἐστὶν ἄμεινον;
 Εὔνουν εἶναι ἑαυτῷ χρόνον ἐς τὸν ἅπαντα.
 Ἐν δʼ ἐλαχίστῳ ἄριστον ἔχεις ὅ τι φύεται εἰπεῖν;
 Ὡς μὲν ἐμῇ γνώμῃ, φρένες ἐσθλαὶ σώμασιν ἀνδρῶν.
 Ἡ δὲ δικαιοσύνη τε καὶ ἀνδρείη δύναται τί;
 Κοινὰς ὠφελίας ἰδίοις μόχθοισι πορίζειν.
 Τῆς σοφίης δὲ τί τέκμαρ ἐπʼ ἀνθρώποισι πέφυκεν;
321 Γιγνώσκειν τὰ παρόντʼ ὀρθῶς, καιρῷ δʼ ἅμʼ ἕπεσθαι.
 Πιστεῦσαι δὲ βροτοῖς ποῖον χρέος ἄξιόν ἐστιν;
 Οἷς αὐτὸς κίνδυνος ἐπὶ πραχθεῖσιν ἕπηται.
 Ἡ δʼ εὐδαιμονίη τί ποτʼ ἀνθρώποισι καλεῖται;
 Λυπηθέντʼ ἐλάχιστα θανεῖν ἡσθέντα τε πλεῖστα.